Sinds we teruggekeerd zijn van onze reis in 2009 is er erg veel veranderd in ons leven. We hebben twee prachtige zonen gekregen die onze volle aandacht hebben gekregen. Na 4 jaren fietsen en avonturen beleven overal op de wereld zijn we in Nederland in een andere wereld beland. We zijn een gezin geworden en we hebben ons gevestigd in Drenthe. (meer…)
Op 6 maart vertrekken we vanuit ‘ons’ dorp Olvera weer op weg naar het Noorden. Een weekje later dan we gepland hadden, door een onverwachts vervelend bericht in de familie. Ook dat gebeurt tijdens de reis en we zijn dit keer blij dat we dichtbij zijn en dus even naar Nederland kunnen. (meer…)
Na een mooie ontmoeting in de bieb van Olvera werden we gevraagd door Reme om een praatje te houden over onze reiservaringen. Ze had de fietsclub van Olvera laten weten dat er twee fietsers in het dorp vertoefden en daarop volgde een uitnodiging.
(meer…)
Door de kleine smalle en steile straatjes van Olvera lopen we naar de bakker. We worden vrolijk gegroet door een ieder die voorbij komt. “Hola! Hace frio!” Ja het is koud en we zijn erg blij met onze tijdelijke casa. (meer…)
Van veraf lijkt Olvera een grote klodder witte verf die op de top van een berg is neergekwakt. De eerste keer dat we Olvera zagen liggen was toen we een helling op fietsten zo’n 20 kilometer verder gelegen. (meer…)
In India bedenken we dat het ook leuk kan zijn om naar Spanje te gaan en daar de winter door te brengen. Tijdens het googelen op internet stuiten we op een site die langdurig huisjes verhuurt. (meer…)
We fietsen verder langs de mooi gelegen dorpjes die volop in het binnenland van Catalonia te vinden zijn. Al snel komen we in de provincie van Valencia, maar ook hier schitterende dorpen. Morella is er een voorbeeld van, het dorp is op het hoogste punt van een berg gebouwd. (meer…)
Met ons beste Spaans vertellen we de taxi chauffeur dat we naar de camping net onder Barcelona willen. Blijkbaar aangemoedigd door ons vrolijke olá krijgen we een heel verhaal te horen. Instemmend knik ik ja terwijl ik si mompel. (meer…)
Het is koud en het ijs staat weer op de tent. De vlakte krijgt langzaam zon en we nemen het ervan met ontbijten. Langzaam pakken we in. Snel lukt hier niet. We bevinden ons op 4900 meter en dat is te voelen. (meer…)